• WRAŻENIE OGÓLNE: Niewielkich gabarytów; o wydłużonym 
    ciele; okryty bardzo długą, białą szatą; bardzo elegancki; noszący 
    głowę dumnie i dystyngowanie. 
     
  • ISTOTNE PROPORCJE: Długość tułowia przekracza o około 38% 
    wysokość w kłębie. Długość głowy jest równa 6/11 wysokości w 
    kłębie. 
  • USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Żywy, czuły, bardzo łagodny i inteligentny. 
  • GŁOWA: Długości równej 6/11 wysokości w kłębie. Dość szeroka – 
    szerokość przekracza nieznacznie połowę długości. 
     
  • OKOLICA MÓZGOCZASZKI: 
    Czaszka: Nieznacznie dłuższa od kufy. Wymiar międzyjarzmowy 
    przekracza połowę długości głowy. W wymiarze strzałkowym bardzo 
    nieznacznie jajowata (owalna). Pokrywa czaszki płaska, z lekko 
    zaznaczonym grzebieniem potylicznym. Wypukłe kości czołowe i 
    dobrze rozwinięte łuki nadoczodołowe. Wgłębienie bruzdy czołowej 
    zaznaczone tak słabo, że aż niewidoczne. Boczne płaszczyzny kości 
    ciemieniowych lekko wypukłe. 
    Stop: Silnie zaznaczone wgłębienie czołowo-nosowe tworzy kąt 90°. 
     
  • OKOLICA TWARZOCZASZKI: 
    Nos: Stanowi przedłużenie grzbietu kufy. Część przednia, widziana z 
    boku, biegnie w linii pionowej. Nos duży, z rozwartymi nozdrzami, 
    zaokrąglony i zupełnie czarny. 
    Kufa: Długość kufy równa 4/11 długości głowy; stanowi zatem nieco 
    mniej, niż jej połowę. Okolica podoczodołowa dobrze wyprofilowana. 
    Głębokość wynosi 20% mniej, niż długość. Boki kufy równoległe, 
    lecz kufa widziana z przodu nie może sprawiać wrażenia graniastej, 
    ponieważ jej przednią część łączą z częściami bocznymi krzywizny. 
    Kufa zupełnie prosta, z dobrze zaznaczoną bruzdą w części 
    środkowej. 
    Wargi: Widziane z przodu, w miejscu połączenia, górne wargi mają
    kształt szeroko rozwartego łuku. Niezbyt rozwinięte na głębokość, o 
    niewidocznym spojeniu wargowym. Górne wargi doskonale 
    dopasowane do dolnych, tak, iż granicę dolnej części kufy wyznacza 
    żuchwa. Krawędzie warg muszą być absolutnie czarne. 
    Szczęka i żuchwa: Normalnie rozwinięte i sprawiające wrażenie 
    lekkich; doskonale dopasowane. Żuchwa, o prostych ramionach, nie 
    jest ani wystająca, ani też cofnięta w części przedniej. 
    Zęby: Łuki zębowe doskonale dopasowane; zgryz nożycowy. Zęby 
    białe; uzębienie dobrze rozwinięte i pełne. 4
    Oczy: Otwarte, o żywym, bystrym wyrazie; większe, niż przeciętne; 
    kształt raczej okrągły. Powieki ściśle przylegają do gałek ocznych, 
    które nigdy nie są osadzone głęboko, lecz raczej na poziomie 
    przedniej części głowy; są one jedynie nieznacznie wypukłe. Oczy 
    osadzone niemal w płaszczyźnie czołowej. Widziane z przodu, nie 
    mogą odsłaniać białkówek. Oczy koloru ciemnej ochry. Czarne 
    obwódki powiek. 
    Uszy: Niemal trójkątne; ich szerokość stanowi ok. 1/3 długości. 
    Osadzone wysoko ponad łukiem jarzmowym, przylegające do boków 
    czaszki, lekko uniesione. 
     
  • SZYJA: Pomimo bujnej okrywy włosowej widoczna linia karku. 
    Górny profil łukowaty. Długość stanowi około połowę wysokości w 
    kłębie. Noszona w górze, bez śladu luźnej skóry. 
     
  • TUŁÓW: Długość od szczytu łopatek do końca zadu przekracza o 
    38% wysokość w kłębie. 
    Linia grzbietu: Prosta do nasady ogona. 
    Kłąb: Nieznacznie wysklepiony ponad linię grzbietu. 
    Grzbiet: Długość stanowi ok. 65% wysokości w kłębie. 
    Zad: W przedłużeniu linii lędźwiowo-grzbietowej bardzo szeroki i 
    długi; nachylenie wynosi 10° poniżej linii poziomej. 
    Klatka piersiowa: Pojemna; głęboka poniżej poziomu łokci, z niezbyt 
    wysklepionymi żebrami – obwód klatki piersiowej przekracza o 2/3 
    wysokość w kłębie. Mostek bardzo długi. 
     
  • OGON: Osadzony w poziomie zadu, gruby u nasady i cienki na 
    końcu. Długość odpowiada około 60% wysokości w kłębie. Tworzy 
    pojedyncze, duże zagięcie, którego koniec opada między biodra, 
    dotykając zadu. Ogon zagięty na jedną stronę tułowia jest 
    dopuszczalny.   
  • KOŃCZYNY
     
  • KOŃCZYNY PRZEDNIE: Całkowicie przylegające do tułowia; łapy 
    ustawione prosto i równolegle. 
    Łopatka: Długość wynosi 1/3 wysokości w kłębie, a nachylenie 
    poniżej linii poziomej – od 60° do 65°. W stosunku do pośrodkowej 
    płaszczyzny ciała ustawiona niemal pionowo. 
    Ramię: Dłuższe, niż łopatka, stanowiące od 40 do 45% wysokości w 
    kłębie; nachylone pod kątem 70° w stosunku do linii poziomej. 5
    Dobrze przylegające do tułowia w 2/3 górnej części, natomiast jego oś
    podłużna jest niemal równoległa do płaszczyzny pośrodkowej ciała. 
    Łokcie: Równoległe do płaszczyzny pośrodkowej ciała. 
    Przedramię: Szczupłe, o słabo widocznych mięśniach, lecz o dość
    mocnym kośćcu – w stosunku do wielkości psa. 
    Nadgarstek : W linii pionowej z przedramieniem; ruchomy; nie 
    powinien być pogrubiały; pokryty delikatną skórą. 
    Śródręcze: Posiada te same cechy budowy, co nadgarstek. Ze względu 
    na swą krótkość, ustawione jest pionowo. 
    Przednie łapy: Okrągłe, palce zwarta i wysklepione. Wszystkie 
    opuszki powinny być czarne; pazury również powinny być czarne lub 
    przynajmniej ciemne. 
     
  • KOŃCZYNY TYLNE: W całości – o mocnym kośćcu; równoległe i – 
    widziane z tyłu – ustawione pionowo od końca zadu do podłoża. 
    Udo: Dobrze umięśnione; tylna krawędź wypukła. Równoległe do 
    pośrodkowej płaszczyzny ciała; biegnąc ku dołowi i przodowi jest 
    nieznacznie ukośne w stosunku do pionu. Długość stanowi niemal 
    40% wysokości w kłębie, a szerokość jest nieco mniejsza, niż długość. 
    Podudzie: O ledwie zauważalnej bruździe między ścięgnem a kością; 
    nachylenie poniżej linii poziomej wynosi 55°. Nieznacznie dłuższe, 
    niż udo. 
    Staw skokowy: Kąt w stawie skokowym wynosi 140°. 
    Śródstopie: Odległość od podłoża do stawu skokowego wynosi nieco 
    więcej, niż 1/3 wysokości w kłębie. Długość odpowiada wysokości 
    stawu skokowego. Idealnie proste. 
    Tylne łapy: Okrągłe i zbudowane tak, jak przednie. 
     
  • CHÓD/RUCH: Równomierny, delikatnie muskający podłoże; 
    swobodny, z krótkimi i bardzo szybkimi krokami w truchcie.  
     
  • SZATA
     
  • WŁOS: Gęsty, lśniący, błyszczący, opadający ciężko, jedwabisty, 
    bardzo długi na całym ciele. Prosty na całej długości, bez śladu fal czy 
    loków. Włos na tułowiu powinien być dłuższy, niż wynosi wysokość
    w kłębie; winien opadać ciężko do ziemi, jak peleryna, przylegając 
    ściśle do tułowia, nie odsłaniając skóry; nie może także tworzyć6
    kępek, ani kosmyków. Kępki lub kosmyki sa dopuszczalne na 
    kończynach przednich, od łokcia do łapy oraz na kończynach tylnych, 
    od kolana do łapy. Brak podszycia. Na głowie szata bardzo długa, 
    podobnie, jak na kufie, gdzie zlewa się z brodą, jak również na 
    czaszce, gdzie opada, zlewając się z sierścią, pokrywającą uszy. Na 
    ogonie sierść opada na jedną stronę, tzn. na słabiznę i udo, sięgając 
    stawu skokowego. 
     
  • MAŚĆ: Czysto biała; dopuszczalny jest także blady odcień kości 
    słoniowej.
     
  • WYSOKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:
    Wysokość w kłębie: 
    Psy od 21 do 25 cm. 
    Suki od 20 do 23 cm. 
    Waga: od 3 do 4 kg.